Vereinslied

Et jitt noch Lück die wesse net,
dat man och laache kann,
die Minsche sin dat saach ich deer,
doch janz bestemmp ärm dran;
un wenn se alt un waggelisch sin,
dann es et mehschtens zo spät,
dröm fange mer och vill fröher an
un wesse dann wie mer et mät.

Refrain:
Jo mer sin die Löstije, löstije Donswieler,
mer lääve för de Fasteleer, för de Fasteleer.

Am 11.11. jeit et loß,
mit Schwungk in die Session,
do triff sich alles op d’r Stroß,
dä Saal, dä föllt sich schon.
Jedanz, jebütz un vill jelaach,
die Stimmung es wahnsinnig jot,
vun uns weed Weihnachten durchjemaat,
mer han Fastelovend em Blot.

Refrain:
Jo mer sin die Löstije, löstije……

Am Äschermettwoch – leider Schluß,
die Zick wor vill zo koot,
et kütt su wie et kumme muß,
doch enes mät uns Mot,
em nächste Johr dat selve Spill,
dann setze mer all he em Saal,
dann bütze und laache mer widder vill
beim Donswieler Karneval. 

Refrain:
Jo mer sin die Löstije, löstije ……..(2x)

© by Nobby 1987